Id-dawl tad-dinja

Is-silta tal-Evanġelju ta’ din il-ġimgħa hija waħda li tkebbes it-tama. Hija silta importanti għax fiha Ġesù jfakkarna fir-rwol kruċjali tagħna bħala dixxipli Tiegħu. Meta jqabbilna, Ġesù jagħżel li jqabbilna mal-“melħ tal-art”. Din il-metafora hija kumpliment, iżda hija aktar minn hekk. Biha Ġesu jiddeskrivi n-neċessità tal-preżenza tagħna fid-dinja. L-art għandha bżonn l-insara daqskemm għandha bżonn il-melħ. Tabilħaqq, il-vokazzjonijiet tagħna jistgħu ikunu differenti, imma kollha huma meħtieġa għas-sostenn tad-dinja u għall-ġid tal-bnedmin l-oħra. Dan għaliex?

Fil-missjonijiet differenti tagħna, ilkoll għandna xi ħaġa komuni: din hi s-sejħa tagħna li nagħtu unur lill-Missier u li nagħtu xhieda tiegħu. Ilkoll msejħin nesprimu l-imħabba u d-dawl tal-Missier, u dan għaliex, meta nagħmlu hekk, insiru “sinjali” – sinjali li jippuntaw lejn Alla – b’hekk ngħinu lil persuni oħra jibnu relazzjoni aħjar ma’ Alla. Infatti, dan hu dak li għamel Ġesù fil-ministeru Tiegħu. L-azzjonijiet tiegħu dejjem kienu sinjali – mogħdijiet li wasslu lill-oħrajn lejn il-Missier. Il-mistoqsija hi, kif nistgħu nagħmlu dan fid-dinja tal-lum?

Bit-tixrid tas-sekulariżmu, jista jinħass diffiċli – kważi impossibbli – għalina li nkunu “melħ” għad-dinja. Ħafna drabi jidher li d-dinja m’għandhiex bżonna u li nies oħra ma jimpurtahomx minn Alla. Tabilħaqq, f’ċertu sens nistgħu nħossuna bħall-Profeta żgħażugħ Ġeremija. Dan huwa magħruf bħala l-“profeta li jibki”, l-aktar minħabba l-fatt li jilmenta f’bosta okkażjonijiet. Hu kien ipprova jgħid il-kliem li Alla kien ordnah biex jitkellem, imma hu ħass li ħadd ma kien qed jisimgħu. Il-messaġġ tiegħu ma kienx messaġġ popolari. Għalhekk, għal darba wara l-oħra, Ġeremija ħass li d-dinja kollha kienet kontrih. F’ħin minnhom saħansitra jasal jgħid, “ma nsemmihx u lanqas nitkellem iktar f’ismu”.

Qabel ma niġġudikaw lil Ġeremija, forsi jkun tajjeb li nkunu konxji li xi wħud minna għamilna l-istess ħaġa wkoll meta l-affarijiet dehru diffiċli. Meta jiġu mumenti diffiċli minn kull naħa, ġieli naslu ngħidu, “Alla, għaliex jien?”. Jistaʼ jkun li nħossuna qalbna maqtuha għax il-missjoni tagħna tinħass diffiċli iż-żejjed.

Imma jekk kull meta nduru lejn ħaddieħor inħossuna injorati, allura l-għan tagħna għandu jkun li nduru lejn Alla għaliex hu qatt ma jinjora! Ma nistgħux niksbu l-enerġija u l-ispirazzjoni tagħna mid-dinja – nistgħu nirċievuha biss min dik l-imħabba li qatt ma tgħejja u li m’għandha ebda tmiem. Alla qatt mhu se jgħabbina b’aktar milli nifilhu. Iva, jista’ jkun li nħossni waħdi kultant. Jista’ jkun li nħoss li ħadd mhu qed jismagħni. Imma hemm wieħed li dejjem jisma’ l-biki tagħna; hemm xi ħadd li dejjem jaf il-weġgħat u d-diffikultajiet. Tgħaddi minn xiex tgħaddi, Alla dejjem jarak. Hu wiegħedna li se jżomm qrib tagħna aktar mill-aħwa. Wiegħed li qatt mhu se jitlaqna – li Hu se jkun hemm sa l-aħħar taż-żmien.

Il-qaddisin ukoll kellhom mumenti ta’ desolazzjoni u ta’ dlam. Ir-raġuni għaliex dejjem irnexxielhom jipperseveraw hi għax kienu dejjem miftuħa għall-għajnuna u l-grazzja ta’ Alla. Hawnhekk niftakar f’Santu Wistin; hu kellu bosta mumenti ta’ diffikultà u fallimenti. Fost dawn il-mumenti kollha, spiss kien jitlob. Din hija talba li kiteb li tista’ forsi tgħinna lkoll fiż-żminijiet diffiċli tagħna:

O Alla, int li dak li min idur minnek jaqa’,

dak li min jdur lejk iqum,

dak li min joqgħod miegħek jibqa’ sod għal dejjem;

agħtina fid-doveri kollha tagħna l-għajnuna tiegħek,

fil-dubji kollha tagħna l-gwida tiegħek,

fil-perikli kollha tagħna l-protezzjoni tiegħek,

u fid-dulur tagħna l-paċi tagħek, permezz ta’ Ġesù Kristu Sidna, Amen.– Santu Wistin, 354-430, Solilokwi, 1,1.2-4