Fis-silta tal-Evanġelju ta’ din il-ġimgħa, insibu li s-suġġett huwa t-tentazzjoni. Naturalment, hemm ħafna tipi ta’ tentazzjonijiet – kull wieħed minna jiġi ittentat biex jidneb, kważi kuljum (jekk mhux kull siegħa). Imma hemm xi ħaġa differenti fis-silta ta’ din il-ġimgħa. Hawnhekk, insibu lil Ġesù fil-bidu tal-ministeru Tiegħu u narawh kkonfrontat mix-xitan bil-qawwa kollha tiegħu. Imma hawn, b’differenza minna, Ġesù ma jidnibx. Ħafna kittieba tal-Bibbja raw parallel bejn din it-tentazzjoni u l-ewwel tentazzjoni ta’ Adam u Eva. Il-Bibbja, fil-fatt, tirreferi għal Ġesù bħala t-tieni Adam, il-kap ta’ “razza” l-ġdida ta’ nies imwielda fil-familja t’Alla.
Ejja għal ftit mumenti naħsbu dwar paralleli u kuntrasti bejn dawn iż-żewġ tentazzjonijiet; l-ewwel dik li tefgħet lil umani fid-dnub, u t-tieni dik li bdiet it-triq lura lejn is-salvazzjoni bir-rebħa fuq id-dnub.
Xi paralleli huma dawn li ġejjin. Per eżempju, fil-Ġenesi, Adam u Eva kienu fi ġnien b-ikel li setgħu jieklu; filwaqt li, f’Mattew, Ġesù jinsab f’deżert fejn ilu jsum erbgħin jum. Fil-Ġenesi, it-tentazzjoni kienet li tiekol; u fid-deżert, it-tentazzjonijiet ta’ Ġesù bdew bl-ikel. Fil-Ġenesi, it-tentazzjoni kienet li tkun bħal Alla billi ma tobdix lil Alla; f’Mattew, l-appell lil Ġesù kien li jkun sultan, iżda mingħajr ma jobdi lil Alla. Fil-Ġenesi, wara li Adam u Eva dinbu, l-anġli żammewhom l-bogħod mis-siġra tal-ħajja; f’Mattew, wara li Ġesù keċċa lix-xitan, ġew l-anġli u haduh.
Għalhekk b’din l-istorja f’moħħna, nistgħu nħarsu lejn din is-silta b’aktar dettall. F’din is-silta, nsibu li Ġesù kien ilu jsawm erbgħin jum u erbgħin lejl, u li kien bil-ġuħ. M’hemm l-ebda raġuni biex niddubutaw li kien erbgħin jum u erbgħin lejl kif jgħid it-test; imma “erbgħin” huwa ukoll numru komuni fil-Bibbja li jirreferi ghal perjodi taʼ diffikultà jew tbatija. Issa hawnhekk ejjew nistaqsu; għaliex huwa daqshekk importanti is-sawm? Ġesù għala abbanduna l-ikel u x-xorb għal żmien daqshekk twil?
Ejja niftakru fil-ktieb tad-Dewteronomju. Fih insibu l-frażi: “il-bniedem mhux bil-ħobż biss jgħix, imma b’kull kelma li toħroġ minn fomm Alla”. Jekk immorru lura u naqraw Dewteronomju 8, naraw ukoll li l-Iżraelin damu bil-ġuħ fid-deżert għal erbgħin sena. Alla ttestjahom fid-deżert sabiex jitgħallmu jobdu dak li joħroġ minn fomm Alla. Tahom il-Manna; imma biex jiksbuha u jgawduha kellhom bżonn isegwu l-istruzzjonijiet t’Alla bir-reqqa. Il-punt ewlieni kien; li kieku jobdu lill-Mulej, Hu kien jipprovdilhom l-ikel. U għalhekk, kien iktar importanti li jobdu lil Alla milli jkollhom l-ikel kollu li setgħu jieklu (i.e., ftakru li Adam u Eva għażlu li jieklu, milli jobdu l-kelma t’Alla).B’dan kollu, nistgħu naraw li Ġesù setaʼ jegħleb lil ħazen għax kien jaf il-kelma t’Alla sew. Dan jiddeskrivi l-importanza li nkunu nafu l-iskrittura sew! Barra minn hekk, naraw ukoll li m’hemm l’ebda tentazzjoni li hi trivjali. Li tiekol mis-siġra fil-Ġnien? – b’daqsekk, ħaġa daqshekk żgħira (naħsbu). Li nibdlu l-ġebel f’ħobż? – ma tidhirx li tagħmel ħsara. Imma kull tentazzjoni, fil-każ ta’ Ġesù, kienet qed tqanqal lil Ġesù biex imur kontra r-rieda ta’ Alla. U meta xi ħadd jagħżel li jaġixxi kuntrarju għal dak li jrid Alla, dik il-persuna tagħżel il-mewt. Ix-xitan kien jafu dan. Ħafna drabi aħna ma nafuhx; spiss naħsbu li xi ħaġa żgħira (minkejja li tkun ħazina) tista’ tiġi razzjonalizzata faċilment, minkejja li nkunu nafu li dan mhux dak li jrid Alla. U, f’ċertu sens, dan huwa wkoll għaliex is-sawm huwa importanti. Għax is-sawm jista’ jgħinna naraw l-affarijiet b’mod aktar ċar. Jistaʼ jgħinna nkunu l-liberati minn dawk l-affarijiet li qed jieħdu prominenza ħajjitna u b’hekk qed jimblukkaw il-vuċi ta’ mħabba u ta’ fejqan t’Alla!