F’dan l-evanġelju Ġesù qiegħed iħejji lill-appostli għal meta huma se jkunu qegħdin ikomplu dak li beda hu. Jippreparahom li l-ħajja mhux se tkun faċli u li se jkollhom ibatu. Irid li din il-biża tat-tbatija ma twaqqafhomx minn dak li għandhom jagħmlu – li jwasslu l-Aħbar it-Tajba. Il-kelma “tibżgħux” hija ripetuta tlett darbiet. Ġesù jrid li jserraħ moħħ l-appostli li Alla huwa dejjem magħhom. F’dawk iż-żminijiet l-għasafar tal-bejt kienu jinbiegħu bix-xejn, tant li anke l-fqar kienu jistgħu jixtruhom, l-għasfur tal-bejt ma kellu valur ta’ xejn. U Ġesù jgħidihom li Alla anke lil dan l-għasfur jieħu ħsiebu, aħseb u ara kemm se jieħu ħsieb aktar tagħhom.
Dan l-istess kliem jgħidu lilna, illum. Il-verità hi li aħna mhux se ngħaddu mill-martirju minħabba l-fidi tagħna, imma xorta mitluba li nwasslu dak li nemmnu lill-oħrajn, kemm bil-kliem, kif ukoll bl-għemil. Bħala ġenituri, l-ewwel dmir huwa lejn it-tfal. U Ġesù, f’dan il-kuntest jistaqsi: “Lit-tfal qegħdin tressquhom lejja?” “Dak li wegħdtu fil-magħmudija li trabbu lit-tfal fil-fidi mqaddsa, li jħobbu lil Alla u lill-proxxmu, qegħdin tagħmluh?”
Ġesù kien jaf li dak li qiegħed jitlob mill-appostli, ma kienitx ħaġa faċli. Kien jaf li huma se jiffaċċjaw persekuzzjoni u tbatija, bl-istess mod jaf l-ostakli u d-diffikultajiet li l-ġenituri jgħaddu minnhom biex irabbu lit-tfal tagħhom fil-fidi. Bl-istess mod li jrid jagħti l-kuraġġ lill-appostli dak inhar, jagħti l-kuraġġ lilna illum. Alla jaf b’kollox, jieħu ħsiebna u jimpurtah ħafna minn dak li ngħaddu minnu. Jekk aħna nduru lejh, jekk huwa jibqa’ priorità fil-ħajja tagħna, Alla ma jabbandunaniex. Iżda jekk aħna nagħtu priorità lil ħaddieħor, inkunu aħna li qegħdin nitbegħdu mill-preżenza ta’ Alla u l-għajnuna tiegħu.
Ġesù jgħid li Alla tant jafna li jaf anki kemm għandna xagħar fuq rasna, xi ħaġa li lanqas aħna stess ma nafu dwarna nfusna.